اشک ریزان بر امیر کاروان

امیرالمومنین علیه السلام فرمود: دو گروه کمرم را شکستند، عالم بی حیا و جاهل مقدس مآب.چون دانشمند بی حیا با رای خود فتوا میدهد و احکام دین را تغییر می دهد و نادان مقدس ماب با نادانی خود مردم را به گمراهی و ضلالت می‌کشاند. عدالت خدا تا زمانی بر این امت گسترده است که قاریان به حاکمان میل پیدا نکنند و نیکوکاران گنهکاران را از گناه نهی کنند اما اگر قاریان و نیکوکاران بر خلاف آن عمل کنند و بگویند لا اله الا الله خدا در عرش میفرماید دروغ میگویید.یکی از نشانه های ظهور اینست که فقیهان هدایت کننده اندک می شوند اما تعداد فقیهان گمراه کننده و خیانتکار و شاعران زیاد میشود.فقیهان به دروغگویی و علما به شک تمایل دارند.فقیهان موافق هوا و هوس خود فتوا می دهند و قضات آنها به آنچه علم ندارند قضاوت می کنند.بیشتر آنها به دروغ بشارت می دهند.کسی که ثروتمند باشد نزد آنها محترم است و فقیر نزد آنها بی ارزش است.حضرت مهدی علیه السلام بعد از ظهورش از عالمانی که بدون علم فتوا داده اند انتقام میگیرد.وای بر آنها مگر دین خدا ناقص است که فکر می کنند با دادن این فتوا دین خدا کامل میشود.ایا پیامبر خدا در آنچه به او نازل شده همه چیز را نگفته که آنها یادآوری میکنند، آیا دین در عهد پیامبر کامل نشده که انها دین را کامل کنند یا پیامبر دیگری آمده که از او پیروی می کنند.(الزام الناصب صفحه ۱۰۸) اشک ریزان بر امیر کاروان...

ولادت با سعادت حضرت زینب سلام الله علیها در مدینه در سال پنجم هجری در پنجم جمادی الاولی واقع شده است.پدر ارجمندش امیرالمومنین و مادر گرامی اش صدیقه طاهره علیهما السلام است.همسر آن حضرت جناب عبدالله ابن جعفر ابن ابی طالب و فرزندان آن حضرت علی ، عون ، عباس ، محمد و ام کلثوم هستند که عون و محمد در کربلا شهید شدند.کنیه آن مخدره ام کلثوم ، ام عبدالله و ام الحسن است ولی کنیه های خاص ان حضرت ام المصایب ، ام الرزایا و ام النوایب است.القاب آن مخدره بسیار است مانند عقیله بنی هاشم ، عقیلة الطالبیین ، صدیقه صغری ، عصمت صغری ، ولیة الله ، الراضیة بالقدر والقضاء، صابرة البلوی من غیر جزع و لا شکوی، امینة الله ، عالمة غیر معلمة، فهمة غیر مفهمة، محبوبة المصطفی ، ثانیة الزهراء الشریفة. از نسل علی فرزند حضرت زینب که معروف به زینبی می باشد فرزندان زیادی به دنیا آمده اند که سیوطی رساله زینبیه را درباره آنها تالیف کرده است.در هنگام ولادت آن حضرت ، پیامبر صلی الله علیه و آله در سفر بودند. امیرالمومنین علیه السلام برای نامگذاری این مولود فرمودند بر پیامبر سبقت نمی‌گیرم.تا آنکه پیامبر از سفر تشریف آوردند و منتظر وحی شدند.جبرییل نازل شد و فرمود خداوند متعال سلام میرساند و میفرماید:این دختر را زینب نام بگذار، چه اینکه این نام را در لوح محفوظ نوشته آیم، پیامبر نوزاد را طلبیدند و او را بوسیدند و فرمودند:وصیت می کنم به حاضرین و غایبین که این دختر را به خاطر من پاس بدارید که همانا وی به خدیجه کبری سلام الله عليها شبیه است.در حالات آن حضرت نوشته اند: او عاقله، فهیمه و شجاع بود و در مجلس یزید کلماتی فرمودند که دلالت بر قوت قلب آن حضرت دارد.ان حضرت در کرم و بصیرت و حلم مشهور خاندان بنی هاشم و عرب بوده و بین ج اشک ریزان بر امیر کاروان...